Wonderlijke zwerver

Anne Meinema

Anne was een intelligente al wat oudere man die leed aan schizofrenie. Een vriendelijke man die door zijn psychische problemen vaak op veel onbegrip  in de samenleving stuitte. Om rust in zijn hoofd te krijgen dronk hij af en toe te veel en verzorgde hij zichzelf ook slecht.

Hij noemde zichzelf graag ‘een moderne nomade’.  In ons opvanghuis kwam hij regelmatig langs. Soms gewoon voor een warme bak koffie, soms voor schone kleding, soms om weer eens een stevig maal aan een echte tafel te kunnen nuttigen en soms gewoon voor een half uurtje kletsen. Héél soms bleef hij slapen maar liever koos hij voor de sterrennacht buiten.

Wat was er dan zo wonderlijk aan deze zwerver?

Anne had vaak niet genoeg geld. Ook dat was één van de oorzaken waardoor hij wel eens in de problemen kwam. Wij konden en mochten hem helpen z’n financiële situatie een beetje op orde te houden. Dat gebeurde op zo’n manier dat hij netjes verzekerd was, dat er altijd wat geld was om te eten of voor nieuwe kleren en af en toe zelfs voor een reisje naar het buitenland. Toen Anne’s moeder op een dag overleed kreeg hij een kleine erfenis. Naast al het verdriet nam hij een wonderlijke beslissing. Van de kleine erfenis moest iets goeds gedaan worden in een ontwikkelingsland. Hij wilde een schooltje laten bouwen voor kansloze kinderen. Zo gezegd, zo gedaan.

Zo bouwde een man die niets had een schooltje voor kansloze kinderen in Pakistan. Een paar jaar later werd Anne dood gevonden onder een brug in Frankrijk. Anne is dood maar zijn schooltje draait door.

Een wonderlijke zwerver met een wonderlijke nalatenschap!